Ağrı; mevcut ya da potansiyel bir doku hasarına bağlı olarak yaşantılanan hoş olmayan ve yeterince tedavi edilmediğinde insanın yaşam kalitesini, ilişkilerini ve işlevselliğini bozup, başkaca ruhsal ve fiziksel sorunlara kapı aralayan bir fenomendir. Akut ve kronik ağrısı olan hastada bağımlılılık yapma olasılığı bulunan maddelerin kullanımı hekimde bir çekince oluşturmaktadır. Hele söz konusu hasta bağımlı veya bağımlılık öyküsü olan biriyse, hekimin çekincesi belki de kaçınmaya dönüşmekte; ağrılı hasta yeterli ve insani ölçülerde gerektiği gibi bir tedavi alamamaktadır. Hekim, hastada bağımlılığa yol açmadan, ama ağrının giderilmesini de hedefleyen dengeli, akılcı, pragmatik bir yaklaşım içerisinde olmalıdır.Bu sunumda ağrıya nasıl yaklaşılması gerektiği; bağımlılık oluşması riskinin nasıl azaltılacağı; bağımlı hastanın nüks oluşturulmaksızın ağrısının nasıl ele alınması gerektiği tartışılacaktır.