Ülkemizde, istemsiz yatışların yasal dayanaklarına ilişkin açık ve yeterli hukuki düzenlemelerin olmayışı, varolan genel yasal düzenlemelerden yola çıkılarak işlem yapılması gerekliliğini doğurmaktadır. Medeni Kanun’un 432. maddesi bu çerçevede en sık kullanılan yasa maddesidir. Bu madde çerçevesinde temel belirleyici kişinin “toplum için tehlike oluşturması”dır. Bu temele dayalı bir yasal düzenleme örneğin intihara müdahale gibi konularda tıbbi müdahale yapılabilmesi açısından ya da hastaneden çıkarılma gibi konularda adalet sisteminin yavaş işlemesinden kaynaklanabilecek güçlüklere yol açmaktadır. Öte yandan ceza hukuku ile ilgili süreçlerde mahkeme kararı ile verilmiş koruma tedavi kararlarının uygulanmasına ilişkin yasal düzenlemeler vardır. Bu süreçlerde en temel belirleyici, hekimler tarafından ceza sorumluluğu ya da psikiyatrik hastalığa bağlı tehlikeliliğin değerlendirilmesi ve yatış - çıkış kararlarının ilgili mahkemeler tarafından verilmesidir.