Şizofreni heterojen bir sendromdur ve her zihinsel işlevle ilgili belirti olması, süreye ve alt türe göre değişen örüntüler göstermesi, her hastada görülen bir belirti olmaması ve seyir ve sonlanımın çok çeşitli olması nedeni ile etiyolojisi karmaşıktır. 1980'lerde negatif belirtiler, 1990'larda ise bilişsel belirtiler öne çıkmıştır. İşlevsel görüntüleme, ilaç çalışmaları, biyokimya ve immünoloji alanlarında birçok çalışma vardır. Şizofreni ile ilgili hiçbir fenotipin yeterince özgül olmadığını söylenebilir. Genetik çalışmalar 2000li yıllarda belirgin gelişme göstermiştir; %80 civarında kalıtılabilirlik vardır. Çevresel etkenlerin katkısı da azımsanamayacak kadar yüksektir.